دسته بندی خطوط برای تحلیل تنش

اصولا در پروژه­ها همۀ خطوط با نرم­افزار تحلیل تنش نمی­شوند. زیرا تحلیل تنش با نرم­افزار (معمولاً سزار) فرایندی وقت­گیر و پرهزینه است. برای مشخص کردن خطوطی که باید تحلیل تنش شوند، در مدرک مربوط به انعطاف­پذیری هر پروژه نموداری کشیده می­شود که خطوط را بر اساس قطر، فشار سیال و دمای کارکرد دسته­بندی کرده و برای هر گروه -بسته به حساسیت آن- روشی از تحلیل را در نظر می­گیرد.

مثلاً خطوطی که در دماهای بالا یا خیلی پایین کار می­کنند، یا خطوط سایز بالا، یا خطوط با فشار بالا در گروه 3 قرار می­گیرند که باید با نرم­افزار تحلیل تنش شوند. گروه 2 که حساسیت کمتری دارند (شرایط­شان به سختی گروه 3 نیست) با استفاده از نمودار تحلیل تنش می­شوند و برای گروه 1 که کمترین حساسیت را دارند، تحلیل تنش به صورت چشمی و با توجه به تجربۀ طراح انجام می­شود. البته استثناهایی هم هست که در پایین جدول به آنها پرداخته شده است که عبارتند از:

-        خطوط غیرفلزی که در دمای بالای 40ºC کار می­کنند.

-        خطوط فلزی غیرآهنی که در دمای بالای 50ºC کار می­کنند.

-        خطوطی که به تجهیزات دوار (پمپ­ها، کمپرسورها، توربین­ها و ...) وصل می­شوند و نیز خطوطی که به تجهیزات خاصی متصل می­شوند که فروشنده بار وارد بر نازلشان را مقدار کمی تعیین کرده است.

هر خطی که ممکن است در شرایط حساس خاصی کار کند.